Stichting Indisch Erfgoed zet zich in om het (immaterieel)erfgoed van voormalig Nederlands-Indië te behouden en ontwikkelen. Tijdens een gesprek met Pepijn Trienekens van Erfgoed Gelderland vertellen Ralph Kneefel en Adrienne Zuiderweg over hun organisatie en het belang van levende tradities en cultureel (immaterieel)erfgoed. 

Stichting Indisch Erfgoed

Stichting Indisch Erfgoed zet zich al meer dan twintig jaar in om de Indische cultuur en hun (immaterieel)erfgoed over te dragen aan nieuwe generaties. Vanuit Apeldoorn, waar een van de grootste Indische gemeenschappen van Nederland woont, organiseert de stichting allerlei activiteiten: van tentoonstellingen en muziekvoorstellingen tot lezingen en herdenkingen. De stichting probeert met deze activiteiten meer onderling begrip en empathie in de samenleving te bereiken.  

De stichting vindt samenwerkingen belangrijk, hun partners verspreiden zich van Bronbeek tot Jakarta. Mede door dit belang heeft de stichting zich aangesloten bij de coöperatie Erfgoed Gelderland. Zo zegt Adrienne: “Als er bijeenkomsten zijn, dan is het heerlijk om rond te lopen en contacten te leggen, je komt daar op ideeën en mensen zien jou ook. Dat is het mooie, de samenwerking en contacten.”  

Foto: Stichting Indisch Erfgoed

De Indische gemeenschap kent een cultuur vol gebruiken, tradities en erfgoed. Stichting Indisch Erfgoed wil ook dit nalatenschap doorgeven, bijvoorbeeld de geschiedenis van de Indische kookcultuur. Over hun activiteiten zegt Adrienne: “We gaven een lezing over het Indische kookboek, en pleitten ervoor om dit als een literair genre in de Nederlands-Indische literatuur te erkennen.” Op initiatief van Stichting Indisch Erfgoed is Indisch koken en de Indische rijsttafeltraditie in 2022 zelfs bijgeschreven in de Inventaris Immaterieel Erfgoed Nederland. 

Herdenken speelt uiteraard ook een grote rol voor een stichting die zich bezighoudt met voormalig Nederlands-Indië. Sinds kort organiseren ze in Apeldoorn de herdenking op 15 augustus, de dag van de Japanse capitulatie in 1945. Dit gebeurt op het Nationaal Ereveld Loenen, waar oorlogsslachtoffers uit Nederlands-Indië rusten. Het bleek een hele strijd om dit te bereiken, aldus Ralph: “Er was veel discussie met de gemeente, vooral omdat we lange tijd geen monument hadden om de herdenking te organiseren, we hadden uiteindelijk niet eens subsidie. Maar op 15 augustus was het een groot succes.”  

Muziekuitingen zijn belangrijk in de Indische cultuur. “We hebben twee muzikanten in onze groep, die krontjong liederen zingen,” vertelt Adrienne. Er zijn in Nederland jonge Indische musici die klassiek en traditionele Indische composities bewerken tot popmuziek. Dat doen ze echt hartstikke goed.” 

Met al deze activiteiten ondersteunt Stichting Indisch Erfgoed de Indische cultuur en (immaterieel)erfgoed, zodat iedereen – jong en oud – kan blijven genieten van deze tradities en gebruiken. 

Diversiteit en inclusie

Ralph en Adrienne zien de successen van hun stichting als bijzonder. Veel gemeenschappen zijn buiten het zicht van ondersteunende organisaties. “Morgen ga ik naar de ledenvergadering van Erfgoed Gelderland en wij zijn de enige Indische organisatie”, merkt Ralph op. Zo vindt hij dat er meer aandacht moet komen voor multicultureel erfgoed. Hij ziet actief naar buiten treden als de oplossing. Erfgoedorganisaties moeten verschillende gemeenschappen betrekken en gemeenschappen moeten op hun beurt de weg vinden naar deze organisaties. Samen werken aan zichtbaarheid en verbinding zorgt ervoor dat multicultureel erfgoed een stevige plek krijgt in het Nederlandse erfgoedlandschap. Zo kan gebouwd worden aan een rijker erfgoedveld waar iedereen zich in kan herkennen.

Vrijwilligers Stichting Indisch Erfgoed zitten rond een tafel en vergaderen met elkaar.

Foto: Stichting Indisch Erfgoed